Burn-Out is voor watjes toch?
De wereld ziet de buitenkant maar alléén jij voelt de binnenkant.
Die kan dagen happy zijn maar ook kan het soms gebeuren dat je voelt dat er door een heel klein draadje aan je getrokken word.
Een gevoel wat ik vroeger niet eens zou opmerken en als ik iets zou voelen het zou wegduwen. Want wie heeft er nu tijd (over) om even in te checken bij jezelf.
Het gezin, werk, sociale dingen het slokt je op als een vloedgolf.
En omdat je niet gewend bent om te voelen of ergens bij stil te staan ga je mee op die golf die we het leven noemen.
Maar datzelfde leven kan je ineens inhalen en dat voelt alsof je van die hoge golf op de grond klapt. Het beneemt je de adem, je kan niet meer functioneren, het kleinste dingetje doen voelt als een olympische opgave. En de tranen rollen soms als vanzelf over je wangen. Of je bent verstild en kan niet eens meer bij je emoties komen.
Dit kan jij toch niet zijn….
Want ja Eén burn-out is voor watjes! Toch?
En dan ineens voel je toch weer die brok in je keel komen en moet je moeite doen om je tranen in te houden. Kak! Je herkent het….
Je voelt je ineens kwetsbaar en dat kan niet, heb je geen tijd voor en nog zoveel te doen.
Wees niet zo hard voor jezelf.
Omdat je moet blijven functioneren stond je op de autopiloot maar neem nu even zelf de regie over.
Stel jezelf eens de vraag;
Ben ik gelukkig met hoe het nu gaat?
Ben ik nog blij met mijn werk?
Voel ik me nog goed of heb ik klachten zoals slecht slapen, een hoofd vol gedachten, veel hoofdpijn, fysieke klachten , of een extreem kort lontje en lachen doe je steeds vaker als een boer met kiespijn omdat je uitgeput bent.
Wat zou het voor je betekenen als iemand je begrijpt en je hier mee kan helpen door je handvatten te geven die écht voor je werken. En waardoor je op korte termijn weer het gevoel hebt dat jij in control bent?
Voel je vrij om contact met me op te nemen als je vragen hebt.
Lieve groet,
Connie 🙏
Comments